ترانه « مهمانم رسید » – محمد رضا احمدی

مهمانم رسید

آنقدر شاده دلم چون ماه تابانم رسید
دل پراز شورو شرر زیرا که مهمانم رسید
دل زهجرش تنگ و چشمم بر قدومش منتظر
چشم روشن ، دل به شادی، زانکه جانانم رسید
شادی ام از ره رسید
صبح امیدم دمید
آمدآن روح و روان
دل بسویش پرکشی
غم دگر از جسم و جانم رخت بست
شادی آمد جای آن بر دل نشست
شورو شوقی در دلم بر پاشده
خانه غم را کنون در هم شکست
مهربان آمد زد
دل پراز شورو شرر
مرغ دل پرواز کرد
تا شنید از او خبر
صحبت افسانه و پندار نیست
شاد هستم جای هیچ انکار نیست
بر لبم لبخند شادی جان گرفت
خنده ام از روی هر اجبار نیست
لطف یار از عمق جان
داده بر من این گمان
تا براو باشم رفیق
او دهد ره را نشان
از وجودش جسم و جانم جان گرفت
حال و احوالم زاو سامان گرفت
عاشقش هستم به شادی و طرب
روح من از روح او فرمان گرفت
پس دلم آزاد شد
خانه ام آباد شد
مانده ام با یار خود
دل همیشه شاد شد

احمدی مرداد ۹۹

جدول کامل هم قافیه ها
روی عکس کلیک کنید

…