ترانه ” هوا پس بود ” – سمیرا نیکخواه
هوا پس بود
از وقتی رفتی بعد تو نشستم توو گلایه ها
که هر کسی رسید به من گفتش بامن بیا
من بعد رفتن تو با هیچی آروم نشدم
از این غرور لعنتی گذشتم حالا چی شدم
هوا پس بود و تو رفتی توو این شلوغی دنیا
بی معنی زندگی کردم واسه گریه های فردا
عاشق که مجنونه همش چه باشی چه نباشی تو
پنجره های دل بازن حتی اگه جدا شی تو
این آسمون و این زمین این خونه پراز غم شده
بامن نموندی بی وفا ببین یه چیزت کم شده
از ترس از دس داد نت چه کارایی که نکردم
نگاه نامردمان شهر شده تمامی دردم
دفتر شعر سمیرا نیکخواه
اینجا کلیک کنید
0 دیدگاه