شعر « گل قشنگ » – محمد رضا احمدی
گل قشنگ
تو یی آن گل قشنگی که خدا عطا نموده
بمن شکسته دل تا بتو زنده تر بمانم
تو همان قشنگ و نازی که به لطف تو شکفته
گل زندگی به قلبم شده گل فشان جهانم
تو پناه قلب عاشق تو شکوه آفرینش
به تو دل قوی نمایم که تویی همه توانم
نروم بجز ره تو که تو رهنمای جانی
بسرایمت به شعرم که به مدح تو بخوانم
کمی از حجاب حایل بکنار زن عزیزم
زتو آن صفای باطن برسد به جسم و جانم
بنشینم از فراقت به رهی که میروی تو
که فقط دمی نگاهم به دو دیده ات رسانم
همه آرزوی محسن فقط از تو یک نگاهی
که تمام عمر را من به هوای تو بمانم
احمدی اسفند ۹۶

0 دیدگاه