« بیان زیبایی های یار در شعر من » – محمد رضا احمدی

گفتن زیبایی ات در شعر من شد جاودان
شاهد عشق من و تو شد خدای آسمان

شعرمن جزناله ای از شور عشق ما نبود
آنچه زیبایش کند مهر تو باشد مهربان

چهره زیبای تو شعر مرا رنگین نمود
ورنه این الفاظ را هرگز نگویم گفتمان

آن لب و آن خنده های ناز و هم طناز تو
آن دوچشم مهوش و آن ابروان چون‌کمان

موج موهای قشنگت بوی عطر گردنت
آن قدو بالای زیبا خنده روی لبان

خلق و خوی مهربانت شد مَثَل در پیش من
لطف زیبایت شده دستگیر خیل دوستان

اینهمه خیر خدایی از وجودت ساخته
پیکری از یک فرشته نازنینی بی گمان

شعر من ای بهترین از آن وجودت جان گرفت
عشق تو باعث شده شعری چنین آب روان

محسن احمدی خرداد ۱۴۰۰

.

جدول کامل هم قافیه ها
روی عکس کلیک کنید

…