شعر « خلوت دل » – محمد رضا احمدی

آنچه را در خلوت دل میتوان پیدا نمود
فکرو ذکر و زمزمه از نام زیبای تو بود

بسکه با یاد تو من یاهو کشیدم روز و شب
خرقه ام از عشق پر شد ناله هایم شد سرود

دست من کوتاه و عشقت گشته خرما بر نخیل
تیر عشقت آمده بر قلب محزونم فرود

راه دور و عشق کور و عقل زائل میشود
در مقام مهربانیهای آن رب ودود

کاش میشد لحظه ای رخ مینمودی دلبرم
تا تمام عمر بر پایت نهم سر را سجود

کاش میشد یکدمی با من نشینی نازنین
تا که می دیدم که گوشت حرف من را میشنود

لحظه ای بنشین کنارم دست در دستم بنه
بوسه ای ، زیبا کلامی، صحبتی بعداز درود

محسن از عشق تو می گوید دمادم بهترین
تا کنی با مهربانی قلب اورا رهنمود

محمدرضا احمدی (محسن)